Reżyseria, scenariusz : Sławek Pietrzak🎧 Posłuchaj na Spotify - https://spoti.fi/2JIScQDKup płytę: http://bit.ly/1OI646x | Kup winyl: http://bit.ly/1MEINk7 To ja Aniaapisze bo to moja kolej teraz.;p ehh..co tu kurde napisacnie napisze o tym wczorajszym wieczorze i nocy.było okropnie powiem wam tylko tyleIrminkaa i Mój Skarbek mieli racje ale jak zwykle ja nie wierzyłąm ze to mozliwe to sie kurwa przekonałam..wiem ze skarbie moje bedzie zle ze przeklinam ale nadal mam wielki zal do Tłumaczenia w kontekście hasła "Tylko ty i ja" z polskiego na angielski od Reverso Context: Tylko ty i ja a z dzieckiem to trójka. Tłumaczenie Context Korektor Synonimy Koniugacja Koniugacja Documents Słownik Collaborative Dictionary Gramatyka Expressio Reverso Corporate Provided to YouTube by Parlophone Poland Tylko ja i ty (2003 Remaster) · Dzem Najemnik ℗ 1988 Digital Remaster 1988, 2003 The copyright in this sound rec Zatykam uszy, diabeł mówi, ja słyszałem go. Serce mam z kamienia, już nie boli mnie. Albo chcesz pogrzeb mieć albo dzwoń po tą policje. [Refren: Sentino] Ciągle czegoś mi brak, jak Vay Nhanh Fast Money. Tekst piosenki: Dorota: 1. w czepku urodzony macho niewzruszony wciąż nieposkromiony wszystko musisz mieć lecz pod moją ręką tacy jak ty miękną bo jestem panienką co zastawia sieć bez pół zdania kochasz wyzwania przeciętność nudzi cię po co więc słowa noc dookoła pora rozpocząć grę REF I tylko ja tylko ja dam ci więcej zrobię to z tobą jak nie zrobił nikt i tylko ja tylko ja chcesz czy nie chcesz a potem zniknę gdy nastanie świt I tylko ja tylko ja dam ci więcej zakręcę tobą jak nie kręcił nikt i tylko ja tylko ja chcesz czy nie chcesz a potem zniknę gdy nastanie świt 2. występ twój publiczny mocno ekscentryczny zbiera zastęp liczny tych co wielbią cię lecz mi poza taka nie czyni junaka każdego ważniaka pojmam jeśli chcę bez pół zdania kochasz wyzwania przeciętność nudzi cię po co więc słowa noc dookoła pora rozpocząć grę REF: I tylko ja tylko ja dam ci więcej zrobię to z tobą jak nie zrobił nikt i tylko ja tylko ja chcesz czy nie chcesz a potem zniknę gdy nastanie świt I tylko ja tylko ja dam ci więcej zakręcę tobą jak nie kręcił nikt i tylko ja tylko ja chcesz czy nie chcesz a potem zniknę gdy nastanie świt huaaaa huaaa hua lalalala huhuhuuuu rap (Tomek) 3. nie sądziłem że w biografii mej na kamień kosa trafi byłem twardy tak jak Linda załatwiłaś mnie bez mydła byłem twardy tak jak Bond lecz odpłynął ze mnie prąd teraz jestem tylko zwykły REF: I tylko ja tylko ja dam ci więcej zrobię to z tobą jak nie zrobił nikt i tylko ja tylko ja chcesz czy nie chcesz a potem zniknę gdy nastanie świt I tylko ja tylko ja dam ci więcej zakręcę tobą jak nie kręcił nikt i tylko ja tylko ja chcesz czy nie chcesz a potem zniknę gdy nastanie świt I tylko ja tylko ja dam ci więcej I tylko ja tylko ja dam ci więcej I tylko ja tylko ja dam ci więcej A potem zniknę gdy nastanie świt. Dodaj interpretację do tego tekstu » Historia edycji tekstu fot. Adobe Stock, fizkes Pamiętam, jak dawno temu siedziałam przed telewizorem i patrzyłam, jak przy ołtarzu następca tronu Wielkiej Brytanii składa małżeńską przysięgę swojej wybrance. Ależ to było emocjonujące! Mąż oczywiście się ze mnie podśmiewał, że taka jestem romantyczna, ale miałam to w głębokim poważaniu. A potem patrzyłam, jak wychodzą z kościoła, wsiadają do karety, jadą ulicami tego pięknego miasta. Ach! Zawsze miałam sentyment do Anglii Uwielbiałam oglądać programy, gdzie prezentowano ulice, skwerki, te niesamowite budynki, a dźwięk Big Bena rozlegał się w mojej głowie przez długie godziny. Właściwie nie wiem, skąd to się wzięło. Może dlatego, że mój dziadek kiedyś tam mieszkał, a potem opowiadał mi o tym kraju i jego mieszkańcach? A może dlatego, że do Londynu przed laty przeprowadziła się moja szkolna przyjaciółka i też często – przez telefon oczywiście – opowiadała mi, jak się tam żyje? Przez telefon – no właśnie. Bo przecież nigdy tam nie byłam, choć marzyłam o tym, żeby po prostu obejrzeć ogrody, które widziałam tylko w filmach, zjeść tę słynną rybę z frytkami i w dodatku poprawić ją doskonałym angielskim piwem. W angielskim pubie rzecz jasna! Tak, pomarzyć dobra rzecz. Ale któregoś dnia coś się zdarzyło. – Mamuś, pamiętasz, jak mówiłam, że kogoś poznałam? – zaszczebiotała córka, kiedy odebrałam połączenie. – Pamiętam, skarbie, tego Szymona, prawda? – Szymon był, ale się zmył i dobrze – zaśmiała się. – Teraz jest Robert. Spotykamy się już parę miesięcy, nie mówiłam, żeby nie zapeszyć. Ale wiesz, to chyba poważna sprawa. I chciałabym, żebyście go poznali. – Serio? To świetnie – naprawdę się ucieszyłam, bo Marta miała, delikatnie rzecz ujmując, marne szczęście do chłopaków. – Obiad w niedzielę? – Genialnie! Tylko uprzedzam, że on jest Brytyjczykiem! – Jak to? – zastygłam ze słuchawką przy uchu. – A skąd go wzięłaś i jak my… Mówi po polsku? – Parę słów zna, ale spokojnie, ja będę tłumaczyć, nic się nie martw. Jego firma go tu przysłała, ja miałam go oprowadzić i tak od słowa do słowa, bla bla bla… No, co ci będę mówić, zaiskrzyło! – Dobrze, a co on je? Bo przecież ja się nie znam na tych ich potrawach i… – Mamuś, naprawdę! – teraz już się śmiała w głos. – Wszystko je, a polską kuchnię uwielbia, odkąd ją poznał, więc nie ma stresu. Zrób, co uważasz. Najważniejsze, żebyście się poznali i polubili. Bo to naprawdę jest ktoś dla mnie ważny. To do niedzieli! Pa! Jak my się z nim dogadamy? Fajnie – pomyślałam. Z jednej strony bardzo się cieszyłam, że moja córka może w końcu znalazła kogoś, kogo naprawdę pokocha, ale z drugiej… Jak my się z nim dogadamy? A jeśli będą chcieli zamieszkać w Wielkiej Brytanii? I co, do jasnej ciasnej, mam przygotować na ten niedzielny obiad?! – Hania, błagam cię, oszaleję – powiedział do mnie mój szanowny małżonek po dwóch dniach. – Miotasz się w tej kuchni jak dzika, kombinujesz jakieś ryby i inne cuda na kiju, przecież widzę. A to nie jest pokaz kulinarny. Zrób to, co zawsze. Rosół, schabowe, buraczki, ziemniaczki. Finito. – Ale jak mu nie będzie smakować? – klapnęłam zmęczona na krzesło. – To nie zje i będzie głodny. Ja za to zjem wszystko! – ucałował mnie w czoło i tyle go widziałam. W niedzielę już koło południa miotałam się po domu niczym tygrys w klatce. W piekarniku grzały się gołąbki, na kuchence czekał wielki gar obranych ziemniaków. Kończyłam właśnie przygotowywać surówkę, kiedy usłyszałam dzwonek do drzwi. Zrzuciłam fartuch i pobiegłam otworzyć. Na progu oczywiście moja kochana córeczka i jej wybranek. Marta rzuciła mi się na szyję, a Robert wręczył bukiet pięknych kwiatów. – Dla pani – powiedział ze śpiewnym akcentem. – Dla pana – i dał mojemu mężowi butelkę wina. – Wchodźcie, wchodźcie i się rozgośćcie. Obiad za jakąś godzinkę, ale może teraz kawka i coś do przegryzania? Marta lekko popchnęła Roberta w stronę dużego pokoju, a potem ze mną weszła do kuchni. – Kotek, ale przecież oni się tam nie dogadają – szepnęłam nerwowo, patrząc, jak Henryk usadza gościa. – Mamuś naprawdę się nie musisz stresować. Robert już coraz lepiej rozumie polski, a przecież ojciec mu nie będzie opowiadał historii życia. A swoją drogą, fajny jest, co? – puściła do mnie oko. Wbrew moim obawom ich wizyta była naprawdę przyjemna. Po obowiązkowym rosole i drugim daniu – które podobno niezmiernie Robertowi smakowało – siedzieliśmy jeszcze razem ze dwie godziny. Fakt, trochę trudno było się dogadać, ale Marta doskonale wcieliła się w rolę tłumaczki. Ja się rozluźniłam, a nawet śmiałam, kiedy Robert uczył się nowych polskich wyrazów i tak zabawnie wypowiadał słowo „gołąbki”. – No i niepotrzebnie się bałaś – Henryk pogładził mnie po włosach, kiedy już zostaliśmy sami. – Racja – przyznałam. – Ale coś z tym trzeba zrobić – mruknęłam bardziej do siebie niż do niego. Sama zamówiłam jedzenie. Super! Następnego dnia Henio poszedł do ogrodu, a ja na strych. Przypomniało mi się, że w jednym z pudeł jest coś, co może mi pomóc. Co takiego? Tak, można się śmiać, ale postanowiłam, że skoro moja córka ma poważne zamiary wobec tego Brytyjczyka, dobrze by było zamienić parę słów w jego języku. I tak oto wytaszczyłam wielkie pudło z książkami i płytami CD do nauki angielskiego, z których dawno temu korzystała Marta. Co mi szkodzi spróbować? – pomyślałam i wybrałam takie dla początkujących. Ukryłam je w szafce z mocnym postanowieniem, że zajrzę do nich tak szybko, jak to będzie możliwe, na razie w tajemnicy przed Henrykiem. Tak też zrobiłam. Wieczorem, kiedy mój mąż już chrapał, w dużym pokoju naszykowałam odtwarzacz i zaczęłam przeglądać podręczniki. Rany boskie – pomyślałam – nigdy się tego nie nauczę, nie ma opcji. Tyle czasów, czasowników, słów?! Zerknęłam na zegarek, jeszcze nie było tak późno, więc wybrałam numer. – Helenka, mam sprawę, chcę się nauczyć mówić po angielsku – powiedziałam bez zbędnych wstępów. – Wreszcie! – usłyszałam tylko serdeczny śmiech przyjaciółki. I tak od słowa do słowa, dowiedziałam się, jak zacząć, na co zwracać uwagę, co można zignorować. Powiem szczerze, że mocno mnie podbudowała. Ona też na początku miała obawy, ale z czasem poszło z górki i po latach pobytu w Londynie, trajkotała już jak prawdziwa Angielka. – Dawaj, dziewczyno! – powiedziała na koniec rozmowy. – A potem pakuj się do samolotu i w końcu mnie odwiedź. Ryba z frytkami czeka, a w dodatku to ty sama ją zamówisz! No cóż, mocno wątpiłam w to, że kiedykolwiek pojadę do Anglii, mimo to uznałam, że chociaż dla siebie, dla córki i jej chłopaka warto spróbować. Tym sposobem każdy wieczór spędzałam nad podręcznikami. Powtarzałam słówka za lektorem, robiłam ćwiczenia, czasem przełączałam telewizję na brytyjski kanał, żeby posłuchać żywego języka. Minęły chyba dwa miesiące, kiedy córka znów zapowiedziała wizytę, oczywiście z Robertem. Tyle tylko że tym razem było troszkę inaczej. Bo kiedy pojawili się w progu… – Dzień dobry, jak miło was widzieć! Jak się miewacie? – powiedziałam, ale tym razem po angielsku. Reakcja moich bliskich? Bezcenna Córka zaniemówiła, mąż osłupiał, a Robert uściskał mnie, uśmiechając się od ucha do ucha. – Mamo, czy… – wykrztusiła Marta. – Ale jak to… – wtórował jej Henryk. – Normalnie, uczę się! – roześmiałam się. – Czas w końcu rozruszać szare komórki, prawda? Jeszcze trochę i pojedziemy do Londynu! Ten wieczór był niezwykły. Już nie byłam spięta. Sączyliśmy koniaczek i gadaliśmy w dwóch językach naraz. Robert uczył mnie nowych słów, ja jego. Śmialiśmy się, jedliśmy, było bardzo miło. W dodatku córka oznajmiła, że zamierzają się pobrać. Czego chcieć więcej? To jednak nie koniec. Bo kolejnego dnia, kiedy w środku nocy poszłam napić się wody, zobaczyłam, jak mój mąż siedzi przy stole w salonie i wertuje… Tak! Te same podręczniki! Oczywiście udałam, że nie widzę, ale serce mi się rozpuściło na milion kawałków. A pół roku później… Staliśmy z Henrykiem na lotnisku w Londynie, czekając, aż zjawi się Helenka, żeby nas odebrać. Po gorącym powitaniu pojechaliśmy do jej mieszkania, a wieczorem do pubu. Cóż… Czy trzeba dodać, że czekała na nas uczta, o której marzyłam? I tak, owszem, rybę z frytkami, zamówiłam sama, a barman nie miał żadnych problemów z tym, żeby mnie zrozumieć. Przyjaciółka śmiała się jak szalona, a ja byłam dumna z siebie jak paw. Dobra, żeby nie było – Henryk też się odważył i zamówił nam lokalne piwo. A szczęśliwy był, jakby wygrał miliony! Następne dni spędziliśmy na zwiedzaniu i było idealnie. A w samolocie powrotnym postanowiłam namówić Henia na profesjonalny kurs. Chcę na luzie rozmawiać z zięciem! Czytaj także:„Rodzina łożyła na mszę, żebym znalazła męża. Gdy trafił się kandydat, zabronili mi z nim mieszkać, bo to >>nie po bożemu<<”„Starszy pan dał nam lekcję człowieczeństwa. Stanął w obronie chłopaka, podczas gdy każdy chował nos w telefonie”„Sąsiadka uratowała mi życie. Teraz mi wstyd, że wytykałam ją palcami. To dobra dziewczyna, a ja ją tak skrzywdziłam” Tekst piosenki: Chodź połóż się obok mnie chcę w Księżycu, w Księżycu tulić Cię Kochać, kochać, kochać tak bez pojęcia ale odrzuć siebie, którą nosisz którą nosisz w dzień i pomóż bym i ja tak uczynić mógł pozostańmy tak Tylko Ty, Tylko Ja Tylko Ty, Tylko Ja Nie bójmy się swych ciał niech się nasycą głodne oczy rękom swobodę węży daj we dwoje pokonamy strach Tylko Ty, Tylko Ja, Tylko Ty, Tylko Ja i Ty Ja i Ty Boisz się, więc powiedz, że nie boisz się To tak zawsze pierwszy raz nie Bój się, o nie Tylko Ty, tylko Ja Tylko Ty. Tylko Ja Więc śpij spokojnie Więc spokojnie śpij Dodaj interpretację do tego tekstu » Historia edycji tekstu Więcej wierszy na temat: Przygoda « poprzedni następny » Jestem sobą. Nikim innym. Ubieram się jak chce. Robie co chce. Jestem wariatką Kocham zieleń! Kocham mnie i Ciebie! Kocham cały świat... Bo mogę być sobą! Napisany: 2007-05-30 Dodano: 2007-05-30 20:54:50 Ten wiersz przeczytano 486 razy Oddanych głosów: 2 Aby zagłosować zaloguj się w serwisie « poprzedni następny » Dodaj swój wiersz Wiersze znanych Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński Juliusz Słowacki Wisława Szymborska Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński Halina Poświatowska Jan Lechoń Tadeusz Borowski Jan Brzechwa Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer więcej » Autorzy na topie kazap Ola Bella Jagódka anna AMOR1988 marcepani więcej » polski arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński angielski Synonimy arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński ukraiński Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń wulgarnych. Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń potocznych. Sugestie To tylko ja, zapomniałam iPoda. It's just me. I forgot my iPod. Zostałem chyba tylko ja i pies. I guess it's just me and the dog. Nie tylko ja potrzebuję tu pomocy. It's not only I who is to be rescued. Podobnego typu system, tylko ja używam działa. ! Similar sort of system, only I'm using a cannon. Może nie tylko ja powinienem poszukać jakiejś lokacji. Maybe I'm not the only one who should be about looking for a place. Nie tylko ja obawiam się Zeusa. Myślałem, że tylko ja przeżyłem wypadek. I thought I was the only one who got out of the crash alive. Jeśli potwory uciekną, tylko ja je powstrzymam. Shorty, if these monsters escape, I'm the only one who can stop them. Wtedy... nie tylko ja obejrzę to nagranie. Then... I won't be the only one who will have watched that video. Chyba nie tylko ja zabijam roślinki. To tylko ja, tworzę uzdrawiającą przestrzeń energii i dźwięku. That's just me, alone, creating a healing space with energy and sound. Bo najwyraźniej już tylko ja tutaj cokolwiek robię. 'Cause, you know, clearly, I'm the only one who works here anymore. To tylko ja, niespodzianka jest zrujnowana. It's just me, the surprise is ruined. Nie tylko ja to zauważyłem Ren. I tylko ja mogłam to powstrzymać. Zrobiłeś rezerwacje, ale tylko ja wróciłam żywa. You booked the reservations, but I'm the only one who made it back alive. To tylko ja rozmawiałem ze sobą. It's just me, sweetie, talking to myself. Od teraz tylko ja dotykam plutonu. From now on, I'm the only one who touches the plutonium. Koncertowaliśmy sześć lat, tylko ja i perkusista. We toured six years, just me and a drummer. Nie, to byłam tylko ja. No, it's just me. I hit him with the pipe. Nie znaleziono wyników dla tego znaczenia. Wyniki: 6568. Pasujących: 6568. Czas odpowiedzi: 329 ms. tylko ja mogę 367 tylko ja będę Documents Rozwiązania dla firm Koniugacja Synonimy Korektor Informacje o nas i pomoc Wykaz słów: 1-300, 301-600, 601-900Wykaz zwrotów: 1-400, 401-800, 801-1200Wykaz wyrażeń: 1-400, 401-800, 801-1200

ja i tylko ja